Een van de vragen die ik bijna wekelijks wel krijg. "Mijn kind zit niet graag stil, hoe krijg je die goed op de foto?" "Mijn kinderen houden niet van foto's gaat het dan wel lukken? "
Dus: Wat is mijn geheim om kinderen te fotograferen?
Zoals sommige al weten ben ik naast fotograaf ook omgeschoold tot gespecialiseerd pedagogisch medewerker. Dit omdat ik er bewust voor heb gekozen dat ik werken met kinderen leuk vind. En dus ook bewust heb gekozen voor een bijbaan naast fotografie op de BSO. Mijn missie en visie is: Rust is key!
Ik volg kinderen gedurende de hele fotoshoot. Ik hoop dat ook dat ouders vertrouwen op mijn specialiteit en kennis en kunnen. Wat ik altijd af raadt is: Niet teveel verwachten, niet teveel aan je kinderen vragen om te doen, en vooral NIET TEVEEL.
Soms staan er ouders achter mij te klappen, te zingen, te springen en staat er een filmpje aan op de telefoon en wordt er nog een bal in de lucht gegooid. Buiten dat het kind totaal niet meer weet waar die moet kijken raakt een kind ook overprikkeld en gestrest. Oftewel: geen leuke foto's.
Mijn advies: Laat het los. Ga erin met geen verwachtingen. Laat je leiden door de fotograaf. En maak er vooral samen een leuk uitje van!
Niet dreigen met consequenties, niet al na 5 minuten roepen: als je gaat lachen krijg je een ijsje (want de shoot duurt nog wel wat langer).
De kinderen volgen. Zien wanneer ze nog moeten ontdooien en papa mama nodig hebben. Zien wanneer een kind even wilt rennen. Zien wanneer een kind overprikkeld raakt. Dat is wat ik doe. En verder begeleid ik jullie om gewoon lekker met de kinderen te lachen, te kietelen, te knuffelen. Je kan niet van een jong kind verwachten op 30 minuten of langer op commando te lachen en te kijken. Bovendien vind ik de spontane foto's met echt plezier veel waardevoller!
